Πώς μιλάς σε κάποιον που αγαπάς, εκτιμάς ή σέβεσαι; Πώς μιλάς σ’ αυτόν που θέλεις να σου κάνει κάποιο χατίρι, να σε προσέχει και να σε φροντίζει; Πώς μιλάς σ’ όσους έχεις ανάγκη και τους θέλεις στη ζωή σου; Γλυκά και όμορφα, με προσοχή μην τυχόν προσβάλλεις και αδικήσεις, με ευγένεια και καλοσύνη.
Γιατί δε συμπεριφέρεσαι με αντίστοιχο τρόπο και σ’ αυτόν που
θα σε συνοδεύσει μέχρι το τέλος της ζωής σου; Γιατί τον στήνεις συνεχώς στη γωνία, τον προσβάλεις και τον κατηγορείς, τον βρίζεις και τον κακοποιείς; Σου μιλάω για τον εαυτό σου, τον πιο πιστό σου σύντροφο.
Μίλα στον εαυτό σου τουλάχιστον όπως θα μιλούσες σ’ έναν αγαπημένο φίλο. Με αυστηρότητα -αν θέλεις- και ειλικρίνεια αλλά ταυτόχρονα με στοργή και βαθιά εκτίμηση. Μίλα του γλυκά όπως θα μιλούσες στο παιδί σου: το παιδί μέσα σου, πέρα από την πειθαρχία, έχει ανάγκη από το χάδι, την παρηγοριά και τον ενθαρρυντικό λόγο. Μίλα με σεβασμό και βαθιά ευγνωμοσύνη στο σώμα σου που σε πηγαινοφέρνει και υποστηρίζει όλες σου τις δραστηριότητες παρόλη την ελλειμματική φροντίδα που του προσφέρεις.
Σταμάτα να κακομεταχειρίζεσαι τον εαυτό σου και δείξε του την αγάπη σου! Μίλα του όμορφα! Πες του γλυκόλογα! (Μη φοβάσαι πως θα σε πάρουν για τρελό! Άλλωστε …ποιοι είναι αυτοί που θα σε κρίνουν;!)
Posted in: 
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου