Τα μαθήματα που παίρνεις από μικρός δύσκολα τα ξεχνάς: «να ελέγχεις τα συναισθήματά σου», «είσαι δυνατός εσύ, δεν πρέπει να κλαις», «είναι αδυναμία να δείχνεις στους άλλους τι αισθάνεσαι» και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Και ως επιμελής μαθητής που είσαι, τα κατάφερες. Και μάλιστα, τόσο καλά που κρύβεις πια τα συναισθήματά σου ακόμη και από εσένα τον ίδιο.
Χρειάζεται πολύ κουράγιο για να καθίσεις με τα συναισθήματά σου και να επιτρέψεις στον εαυτό σου να παραδοθεί στις ισχυρές τους ενέργειες. Αν δεν το κάνεις, όμως, αυτά αποθηκεύονται στο μυαλό και στο σώμα σου και κάποια στιγμή θα επιστρέψουν και θα εκφραστούν με τη μορφή άγχους και άλλων προβλημάτων υγείας (αυτά που λέμε «ψυχοσωματικά»).
Γι’ αυτό επέτρεψε στον εαυτό σου να βιώσει πλήρως τα συναισθήματά σου καθώς αυτά εμφανίζονται. Μόνο τότε θα μπορέσεις εύκολα να τα απελευθερώσεις και να τα αφήσεις πίσω σου. Απέφυγε την παγίδα του μυαλού σου που θέλει να έχει πάντα τον έλεγχο: μην προσπαθείς να αναλύσεις την κατάσταση για να αποφύγεις το συναίσθημα.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα νιώσεις λύπη, θυμό, ζήλεια, απελπισία, κακία, μοναξιά, φόβο (η λίστα μπορεί να γίνει πολύ εκτενής), μη χώνεις το κεφάλι σου στο χώμα σαν την στρουθοκάμηλο παριστάνοντας πως δεν συμβαίνει τίποτε. Αναγνώρισε το συναίσθημα και καλωσόρισε το. Παρατήρησε πώς νιώθει το σώμα σου και εξέφρασέ το είτε με δάκρυα είτε γυρίζοντας προς τα μέσα και μένοντας με τον εαυτό σου.
Αναγνώρισε τα συναισθήματά σου όσο δυσάρεστα και αν σου φαίνονται. Βίωσέ τα και απελευθέρωσέ τα. Το σώμα σου θα σε ευγνωμονεί!
Posted in: 
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου