Τι λες συνήθως στους ανθρώπους;

Λες με τόση ευκολία πράγματα που περιμένουν οι άλλοι να ακούσουν από σένα: πόσο πολύ τους πάει το καινούργιο κούρεμα (και ας τους κάνει να δείχνουν αστείοι), πόσο χάλια είναι η σημερινή μέρα (παρόλο που δεν έχεις απολύτως κανέναν λόγο που να το δικαιολογεί αυτό), πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις παιδιά
(παρόλο που νιώθεις πως σου γεμίζουν την καρδιά σου με αγάπη και στιγμές καθαρής ευτυχίας). Προτιμάς τις ανειλικρινείς φιλοφρονήσεις θυσιάζοντας την αυθεντικότητα και την ακεραιότητά σου. Και ο λόγος; Από φόβο μήπως και δε γίνεις αρεστός και αποδεκτός από τους γύρω σου.

Αν κοιτάξεις, όμως,  μέσα σου θαυμάζεις και σέβεσαι εκείνους που είναι πρόθυμοι να πούνε την αλήθεια -κι ακόμη περισσότερο να ζουν την αλήθεια τους.

Γι’ αυτό, πριν μιλήσεις αναρωτήσου πόση αλήθεια κρύβει αυτό που ετοιμάζεσαι να πεις. Αν νιώθεις πως δεν ανταποκρίνεται και πολύ στην αλήθεια σου αλλά θα το έλεγες επειδή ο απέναντι αυτό περιμένει να ακούσει, τότε μην το πεις. Δοκίμασε, έστω και μόνο για μια μέρα, να λες, με όμορφο τρόπο, αυτά που σκέφτεσαι και νιώθεις ειλικρινά. Αν αυτό σου φαίνεται πολύ δύσκολο τότε μείνε σιωπηλός.

Να θυμάσαι πως, όπως εσύ, έτσι και οι άλλοι άνθρωποι, εκτιμούν την ειλικρίνεια ακόμη και αν δεν είναι πάντα ευχάριστη.

Posted in: ακεραιότητα,αλήθεια,αποδοχή,αυθεντικότητα,ειλικρίνεια,σκέψεις,συναισθήματα,φόβος