Στις σχέσεις μας λειτουργούμε με κτητικότητα. Στους συντρόφους,
τα παιδιά, τους φίλους μας: προσπαθούμε να μονοπωλήσουμε τη στοργή τους και τον
χρόνο τους, να ελέγχουμε τις κινήσεις τους ακόμη και να καθοδηγούμε τις ζωές τους
σύμφωνα με τους δικούς μας κανόνες.
Η κτητικότητα στις σχέσεις λειτουργεί σαν δηλητήριο. Το να είσαι προσκολλημένος στους αγαπημένους σου και να μην τους αφήνεις ελεύθερο χώρο να κινηθούν και να αναπνεύσουν υπονομεύει την ίδια τη σχέση. Δεν δείχνεις την αγάπη σου μ’ αυτό τον τρόπο. Μπορεί να το βαφτίζεις αυτό φροντίδα και νοιάξιμο ωστόσο, για να μπορέσει μια σχέση να κρατηθεί ζωντανή και υγιής είναι απαραίτητο να καλλιεργήσεις την απόσπαση, να κρατάς μια απόσταση από τους ανθρώπους που αγαπάς. Η απόσπαση δε σημαίνει αδιαφορία, έλλειψη ενδιαφέροντος και φροντίδας. Σημαίνει απλώς πως σταματάς να επιχειρείς να ελέγχεις τους άλλους και αποφεύγεις να τους κρίνεις.
Η κτητικότητα στις σχέσεις λειτουργεί σαν δηλητήριο. Το να είσαι προσκολλημένος στους αγαπημένους σου και να μην τους αφήνεις ελεύθερο χώρο να κινηθούν και να αναπνεύσουν υπονομεύει την ίδια τη σχέση. Δεν δείχνεις την αγάπη σου μ’ αυτό τον τρόπο. Μπορεί να το βαφτίζεις αυτό φροντίδα και νοιάξιμο ωστόσο, για να μπορέσει μια σχέση να κρατηθεί ζωντανή και υγιής είναι απαραίτητο να καλλιεργήσεις την απόσπαση, να κρατάς μια απόσταση από τους ανθρώπους που αγαπάς. Η απόσπαση δε σημαίνει αδιαφορία, έλλειψη ενδιαφέροντος και φροντίδας. Σημαίνει απλώς πως σταματάς να επιχειρείς να ελέγχεις τους άλλους και αποφεύγεις να τους κρίνεις.
Άσε τους αγαπημένους σου να ανασάνουν, επέτρεψέ τους να
ζήσουν τη ζωή τους με τα δικά τους κριτήρια. Δώσε τους χώρο να κινηθούν και να
αναπτυχθούν. Χαλάρωσε το σφιχταγκάλιασμα που πνίγει (και εκείνους και εσένα και την ίδια τη σχέση) και γέμισε αυτή
τη μικρή απόσταση ανάμεσά σας με αληθινή αγάπη και υποστήριξη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου