Συχνά νιώθεις ο υπηρέτης της οικογένειας, της παρέας ή του
γραφείου. Οι άλλοι δείχνουν αδιάφοροι, φαίνεται πως απλά απολαμβάνουν τις
υπηρεσίες σου χωρίς να προσφέρουν καμιά βοήθεια και συχνά χωρίς καν να εκτιμούν
τον κόπο που καταβάλεις.
Σκέφτηκες ποτέ πως, μπορεί να έχουν τη διάθεση να βοηθήσουν αλλά
να μην ξέρουν ότι χρειάζεσαι βοήθεια;
Μερικές φορές τους μπερδεύεις, προθυμοποιούνται
να κάνουν κάτι και τους λες «δεν πειράζει, άσε, θα το κάνω εγώ». Άλλες φορές το
βρίσκεις πιο εύκολο να το κάνεις μόνος παρά να το ζητάς και να εξηγείς το
πώς.
Αντί να θυμώνεις που οι άλλοι δεν σου φέρονται όπως επιθυμείς,
μπορείς να τους δείξεις τι θα ήθελες από αυτούς. Βάλε στην άκρη τα
πείσματα και τους εγωισμούς, τα "μπορώ να τα καταφέρω και μόνος μου,
δεν τον έχω ανάγκη". Ζήτησε τη βοήθειά τους και μπλέξ'
τους στις δουλειές που τους αφορούν.
Το να ζητάς βοήθεια δεν είναι σημάδι αδυναμίας. Περισσότερο δείχνει
αυτοπεποίθηση και ισορροπία, επίγνωση πως δε μπορείς -δε θέλεις!- να τα κάνεις
όλα μόνος σου γιατί έχεις και καλύτερα πράγματα να κάνεις.
Ζήτα βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου